Sabtu, 28 Agustus 2010
LELUNGAN MENYANG KOREA KIDUL
TETEPUNGAN KARO “DEO “
Deo jangkepe Deo Ekoputra Sasongko, sawijining murid SMP Negeri 2 Surabaya semester ganep tahun 2009-2010 lunga menyang Korea Kidul amarga lolos seleksi pertukaran pelajar.Nalika ditimbali pak Pur dheweke lagi sinau nyiapake ulangan harian bersama akhir Agustus 2010.Bocah Manukan Ranu VII/04 putrane Leonardus Yuli Sasongko, sedulur nomer 1 saka 2 sedulur,pancen ora ngawaki blas, ora ngira yen dheweke duwe kaluwihan lan lolos seleksi pertukaran pelajar.Cita-citane kepengin dadi programmer komputer,apaa kok ora kepengin dadi insinyur dadi dokter, alasane mayar bae supaya luwih kreatif. Lo dadi insinyur utawa dokter rak bisa kreatif ta Deo? Dheweke meneng wae. Suwene kunjungan ing Korsel 19 dina yaiku tanggal 7 Juli nganti tanggal 23 Juli 2010.Kenangane akeh banget kaya dicritakake ing ngisor iki.Bocah kelas 9 wajib maca lan kudu bombong yen ing spendabaya kene ana adikmu sing bisa njunjung jenenge almamater.
Ing ngisor iki critane Deo.
Sadurunge aku ngucapake puji syukur ing ngarsane Gusti Kang Maha Kuwasa, amarga aku bisa melu program Pengiriman Delegasi Pendidikan Kota Surabaya menyang Busan, Korea Kidul. Matur nuwun kang tanpa upama marang sakabehe amarga tanpa bantuan mau mokal aku bisa lolos seleksi lan melu program iki. Bapak lan Ibuku, bapak kepala sekolah,bapak ibu guru utamane mam Ririn lan kanca-kancaku sepisan maneh aku ngaturake gunging panuwun.
Sing melu kegiatan iki yaiku:Qashmal Mafazi S(SMPN1), Deo Ekoputra S(SMPN 2),Clarisa Azalia M.(SMPN 13),Winna Andriana(SMPN 35),I Made Artha S. (SMAN 5), Hilaliyah Nur S. (SMAN 20), Amanda Jasmine D. (SMAN 21), Alfandi Aryadinar (SMA Dr. Soetomo), Era Disti Y. (SMKN 8), Dimas Ayodhya Wahyu W. (SMKN 11) Surabaya.
Sadurunge nyritakake anggonku lungo menyang Busan, Korea Kidul, aku luwih dhisik ngenalake anggota delegasi pendidikan sing ngwakili Surabaya menyang luar negri. Akehe rombongan ana 12, 10 antarane anggota delegasi yaiku murid-murid SMP, SMA, SMK sing ngliwati tes sing abot, lan 2 pendamping sing salah sijine
Delegasi pendidikan budhal tanggal 7 Juli 2010 nganggo maskapai penerbangan Cathay Pacific menyang Hongkong. Aku sarombongan kumpul ing bandara Internasional Juanda, ing babagan penerbangan Internasional. Sawise check in, aku sarombongan langsung menyang babagan imigrasi kanggo cek paspor lan kelengkapan liyane. Sawise iku, rombongan langsung munggah menyang pesawat.
Pesawat mulai lepas landas jam 08.30. Suwine perjalanan Surabaya-Hongkong yaiku 4 jam. Ing pesawat, aku menikmati layanan sing ana ing pesawat, kaya mangan lan minum, televisi portable sing ana ing kursi ngarepku. Sawise 4 jam perjalanan, aku akhire ndharat ana ing Hogkong International Airport utawa Bandhara Internasional Hongkong. Rombongan delegasi ing bandhara dipapak karo pendhamping wisata sing asmane Mr. A Hin.
Ing Hongkong, rombongan dlegasi diajak mlaku-mlaku menyang panggonan wisata lan kabeh pangonan ing kutha. Panggonan wisata sing ditekani karo rombongan delegasi iku salah sijine kaya Hongkong Disneyland Resort, Avenue of Stars, Victoria Peak, lan Ladies Market.
Sawise mlaku-mlaku, rombongan langsung mampir menyang Hotel Metropark Mongkok. Sawise istirahat lan santai ana ing hotel, rombongan delegasi isih ana sing blanja menyang Ladies Market sing ana ing cedhake hotel. Sawise blanja, rombongan padha bali menyang hotel lan istirahat kanggo persiapan budhal menyng Seoul.
Rombongan budhal saka Hongkong nganggo maskapai penerbangan sing padha. Perjalanan Hongkong-Incheon suwine 3 jam. Kesele awak isih krasa ing awake kabeh delegasi lan pendamping, merga iku akeh delegasi sing turu ana ing pesawat merga kesel lan pegel. Wektu-wektu sing megel’ake awak akhire wis mari lan pesawat wis ndharat ana ing Incheon, Seoul. Ing Seoul, rombongan delegasi didhampingi karo pendhamping sing asmane Mrs. Anita Lee. Aku ngenteni ing Seoul 2 jam kanggo nglanjutake perjalanan menyang Busan numpak pesawat penerbangan domestik. Sawise numpak pesawat maneh, aku wis teka ing Bandhara Gimhae, Busan. Jam 20.00 wektu Busan (WIT), rombongan dipapak karo pendhamping saka BFIA (Busan Foundation of International Activities). Sawise ngrungokake rencana lan jadwal saka BFIA, rombongan padha istirahat ing Hotel Toyoko Inn, Seomyeon, Busan.
KUNJUNGAN
Sawise nginep ing hotel,aku sarombongan nindakake kunjungan ing sawetara panggonan ing atarane yaiku kantor BFIA, Busan City Hall lan LG Science Hall. Ing kantor BFIA, dibrifing bab kegiatan sing arep ditindakake sasuwene ing Busan.saka kantor BFIA, aku sarombongan nuju kelas basa Korea, lan latihan maneh basa Korea mau.Dianggep cukup banjur nuju LG Science Hall. Ing panggonan mau akeh ilmu sing dak ngerteni, kayata maneka warna tehnologi alternatif,cara nemokake pelaku criminal lan sapanunggalane.Wah akeh pengalaman sing ora bisa dakbayangake.
Sawise nindakake sawetara kunjungan, aku sarombongan nuju Haeundae Centum Hotel.Ing panggonan mau melu kegiatan welcome party utawa perayaan sugeng rawuh selamat datang.Aku ketemu karo Park,Jun Pyo yaiku kanca homestayku sasuwene aku ing Busan.Ngobrol lan guyon nyritakake pengalamane ab kahanan ing Busan utawa ing Surabaya.Sawise welcome party rampung, saben delegasi budhal nuju omah homestay dhewe-dhewe.
Dina Sabtu, kabeh delegasi lan homestay budhal nujuYeongdo Hamjigol Youth Training Centre. Ing panggonan mau, ketemu karo homestay saka delegasi liya lan kenalan. Eman homstayku ora bisa ngancani aku amarga ana keperluan dadak saengga ora bisa ngancani aku. Sanajan minder aku tetep rilek ing acara mau.Sing paling berkesan yaiku nalika oleh tugas”Mission Mobile Possible” sing ngudokake aku sarombongan budhal menyang Nampodong tuku/nylih barang banjur motret. Aku sarombongan nuju Nampodong numpak bus kota.Sanajan kesel mlaku, munggah mudhun bus, aku tetep seneng amarga oleh pengalaman anyar.Ngrampungne kegiatan iki, aku bebas karo homstayne dhewe-dhewe.Aku karo Jun Pyo mlaku-mlaku ing sawetara mall, kayata Hyunday Department Store lan Lotte Mart. Ora mung iku wae malah aku diajak nonton film ing bioskop.Aku uga diajak Jun Pyo numpak sepur bawah tanah,sing kahanane aman nyaman lan tertib. Dina sing bisa ngilangi lan ngobati rasa kesel.
Dina Senin yaiku dina sing paling sibuk aku sarombongan, awit dina iku wis kudu nindakake kunjungan menyang sekolah-sekolah, salah sijine yaiku Busan InternasionalMiddle and High School(SMP lan SMA Internasional Busan).Ing sekolah mau nganakake inspeksi lan mamerake sing saka rombongan lan saka sekolah mau.Tari Glipang sing pemaine 5 cowok, lan tari Sparkling Surabaya penarine 5 cewek ngregengake swasana.Aku sarombongan uga nyanyi lagu tradisional Korea”ARIRANG” lan lagu khas Surabaya”REK AYO REK”.Ya nalika lagu “REK AYO REK”, aku ngajak siswa-siswi BIMHS supaya bareng nyanyi ing panggung.Wiwitane isin nanging suwe-suwe gelem nari bareng.Pengalaman maneh pengalaman maneh.
Dina Selasa,13 Juli 2010, aku bareng homestayne dhewe-dhewe nuju Gijang Culture Youth Centre.Nuju panggonan mau mbutuhake wektu rong jam, aku tetep seneng amarga bisa ngobrol karo homestay.Ing panggonan iki aku diajari nganggo klambi tradisional Korea, sing jenenge Hanbok.Saliyane diajari nganggo klambi tradisional, aku uga diajariSa-mul-no-ri,yaiku musik tradisional Korea.Sa-mul-no-ri kedadean saka 4 instrument yaiku Buk,Jing(Cing),Kkweng’khwari(khweng hwari),lan instrument favoritku:Janggu(Canggu).Buk yaiku bedhug cilik sing ditabuh nganggo kayu sing cilik, Jing yaiku gong cilik, Kkweng’kwari mirip kaya Jing, nanging ukurane luwih cilik lan Janggu padha karo kendhang asline saka India, nanging karo wong Korea diowahi gaya Korea.
Sawise ngunjungi Gijang, aku sarombongan nerusake menyang Gori Nuclear Power Plant utawa Pembangkit Listrik Tenaga Nuklir Gori, Busan.Aku sarombongan nganakake pengamatan maneka warna kegiatan, eman swasana udan saengga ora bisa ngamati langsung reactor nuklir mau.Sanajan ora bisa aku sarombongan isih bisa sinau lumantar miniature ing Science Center ing Gori.Nuclear Power Plant kasebut.Muga-muga minangka generasi penerus bisa bangun reaktor nuklir ing Surabaya utwa wilayah liyane ing Indonesia, Amin.
Sawise ngunjungi Gori Nuclear Power Plant, aku sarombongan nuju Busan Aquarium. Ing kene bsa ndeleng maneka warna spesies iwak, uga tontonan lan uga atraksi kanggo pengunjung.Aku sarombongan uga sianu nggawe warta dhewe ing Stasiun TVCommuity Media Center.Sawise nulis warta aku sarombongan diwenehi kalonggaran diwawancarai stasiun radio KNN.
Pengalaman sing ora dak lalekake yaiku yaiku nalika melu kegiatan Asia Youth Forum. Kegiatan iki dieloni telu negara yaiku, Korea Kidul, Cina lan Indonesia. Kegiatan iki duweni tujuan nglatih lan nggembleng dadi pemimpin dina ngarep. Kegiatan iki presentase perwakilan saben negara, class discuss lan presentase kelompok.Aku kebagian housing utawa omah tradisional saka Indonesia. Wah ilmuku saya tambah.
PERPISAHAN.
Ana wektu ketemu ana wektu pisah, mangkono unen-unen sing sering dak krungu.Sawise nganakake pengamatan ing Busan kantho abot kudu pisah.Ing acara farewell party utawa pesta perpisahan,swasana nrenyuhake. Ana sing nangis, ana sing semaput amarga abot ora gelem pisah.Rampung acara mau,Aku sarombongan kudu balik menyang hotel ringkes-ringkes. Sesuke nuju Gimhae kanggo numpak pesawat menyang Incheon,Seoul. Suwene penerbangan mau kurang luwih sakjam. Ing Seoul dipandu karo Ms.Annie Shin.Aku sarombongan dijak mlaku-mlaku maneh ing Seoul ngunjungi Donghwa,Pasar Dongdaemun lan Museum Nasional Seoul.Aku sarombongan uga kober ngunjung lBlue House, yaiku daleme Presiden Korea Kidul ing Seuol.Nanging eman banget aku ora bisa mlebu amarga dijaga ketat banget. Ing Seuol mau aku iya ngunjungi KBRI, lan nryitakake akabehing kegiatan sasuwene iki. Bengi iki aku nginep ing Hotel Hamilton, sawise nginep sawengi aku nerusake perjalanan nuju Hongkong nganggo pesawat Chatay Pacifik. Tekan Hongkong transit rong jam, banjur numpak Cathay Pacifik.nuju Surabaya.Sawise perjalanan 4 jam, aku sarombongan tekan Surabaya kanthi slamet.Trenyuh lan kangen aku sarombongan sawise ketemu kulawarga ing Surabaya.
Muga-muga tahun ngarep bisa ngunjung maneh bareng delegasi liya ……. Amien.
Kesanku sasuwene ing Busan, aku kagum banget lan pantes oleh acungan jempol yaiku ketertibane, kebersihan, tehnologi lan rumakete penduduk.
Pesenku: minangka generasi penerus bangsa mesthi bisa nerusake lan ngembangake Surabaya kaya ing Busa. SURABAYA BISA, INDONESIA BISA !
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar